Gelukkig was het vanmorgen weer droog, na alle regen en onweer van afgelopen nacht. Wel was het vandaag geregeld bewolkt met af en toe een zonnetje, de temperatuur ongeveer 22 graden. 's Avonds koelt het ook flink af, dat is wel lekker om te slapen, maar niet om lang buiten te zitten.

Vanmorgen zijn we als eerste naar Mount Rushmore gereden, hier vind je het meest bekende memorial van de USA, Mount Rushmore National Memorial. Iedereen kent dit eigenlijk wel, de plek waar de 4 koppen van presidenten zijn uitgehakt in de rotsen. De hoofden van Washington, Jefferson, Lincoln en Roosevelt zijn ongeveer 18 meter hoog. Je ziet ze dan ook al van verre. Ze zijn in 1927 begonnen met de bouw en waren in 1941 klaar. De beeldhouwer Borglum heeft het meeste aan dit project gewerkt, helaas stierf hij een paar maanden voordat het voltooid was. Zijn zoon heeft zijn werk afgemaakt.

Vanaf de parkeerplaats loopt een lange laan naar het Grand View Terrace. Halverwege deze laan vind je een plein met winkels. Het tweede deel van de laan is de Avenue of Flags, een straatje met alle vlaggen van de amerikaanse staten. Vanaf het Grand View Terrace heb je een prachtig uitzicht op de 4 koppen.

Na heel veel foto's gemaakt te hebben, zijn we de Presidential Trail gaan lopen, een tocht van ongeveer 1.5 kilometer met meer dan 250 traptreden. Wel mooi, je ziet de hoofden vanuit verschillende invalshoeken. Ook staan er informatieborden met gegevens over de 4 presidenten, zo zijn we erachter gekomen dat Roosevelt jarig is op dezelfde dag als Menno. Ook de kinderen vonden het wel indrukwekkend om te zien. Het was er ontzettend druk, wat dat betreft is het wel heel toeristisch.

Na Mount Rushmore zijn we gestopt in Keystone, een oud cowboystadje met deels authentieke en deels nagebouwde oude gebouwen. Je hebt hier wel echt de stijl van het Wilde Westen. Hier hebben we lekker geluncht. De ober wist meteen dat wij uit Nederland kwamen toen Walter mayonaise vroeg bij zijn frites. Daarna doorgereden naar Hill City, een soortgelijk plaatsje. Veel toeristenwinkels met sieraden. Je hebt hier veel goud uit de bergen. Nu houd ik niet zo van goud, dus maar iets van barnsteen/amber gekocht.

Na al die toeristenwinkels zijn we doorgereden naar Crazy Horse Memorial. Crazy Horse is een bekendeleider van de Lakota indianen die geboren is rond 1840. Hij werd door een bajonetsteek vermoord in 1877. Hij behoorde tot de oglala sioux stam en wordt door hen gezien als een dapper strijder die zich heeft ingezet voor het behoud van de tradities en waarden van de Lakota leefwijze. Nog ieder jaar herdenken zij zijn sterfdag. Korczak Ziólkowski werd in 1939 benaderd door een groep Lakota leiders om een indiaans antwoord op Mount Rushmore te maken. Na jaren van voorbereiding begon hij in 1948 met zijn project. Zonder overheidsgeld, alleen met giften en later entreegelden. Ziólkowski stierf in 1982, zijn vrouw en 10 kinderen hebben zijn werk overgenomen. Het monument is nog lang niet af, ik vraag me af of ze het ooit afkrijgen. Toch vond ik het heel indrukwekkend om te zien, vooral door het verhaal erachter. Bij het memorial is ook een erg mooi museum, met veel aandacht voor de indiaanse achtergrond.

Het gebied waar we nu zitten, heet de Black Hills, een erg mooie omgeving. Veel groen, glooiende heuvels en bergen. Een heel verschil met Wyoming, waar alles droog en dor was. De Black Hills zijn ook belangrijk voor de indianen, zij zien dit als heilige grond. Dit deel van Amerika lijkt ook veel op het Wilde Westen, ook wat betreft de huizen die je hier ziet. De meesten van hout, met een veranda ervoor. Anouk zou ook wel zo'n veranda willen. Ook zie je hier geregeld 'cowboys' rondlopen, mannen met hoeden en grote riemen, spijkerbroek en geruite blouse.

We hebben vandaag ongeveer 120 kilometer gereden en we overnachten weer op Big Pine Campground in Custer.